Radikalleşme ve Terör Örgütlerinden Ayrılma Süreci: Diyarbakır Anneleri Örneği

30.06.2024 | Zeynep BAYRAMOĞLU ÖZTÜRK

Radikalleşme, aşırılık yanlısı fikirlerin, çeşitli psiko-sosyal faktörler etkisi ile ve/veya kitlenin şiddete motive olmasını sağlayacak faktörleri kullanarak hedef kişilere/kitlelere empoze edilmesi sürecidir. Türkiye Cumhuriyeti Devleti kırk yılı aşkın süredir bölücü terör örgütü PKK (Partiya Karkerên Kurdistanê) ile mücadele etmekte, askeri, hukuki ve siyasi tedbirler almaktadır. Buna rağmen örgütün eleman temin faaliyetleri bütünüyle bitmemiştir. Örgüte katılım oranları düşerken, askeri caydırıcılık ve ikna çalışmaları ile örgütten ayrılan kişi sayısı artmaktadır. Çalışmada , çocuğu terör örgütü PKK’ya katılan, kamusal alana çıkarak ve bireysel çabaları ile çocuğunu geri dönmeye ikna eden 10 anne ile yarı yapılandırılmış mülakatlar yapılmıştır. Annelere çocuklarının radikalleşme sürecine, örgüte katıldıktan sonra annenin kamusal alana çıktığı dönem ve çocuğun örgütten ayrıldığı döneme dair sorular sorulmuştur. Cevaplar üzerinden içerik analizi yapılmış, annelerin vurguladıkları olay ve olgular üzerinden kodlamalar yapılarak, bu kodlamalar doğrultusunda temalar oluşturulmuştur. Analizler, annenin örgütten ayrılma sürecinde etkin bir aktör olduğunu göstermektedir. Annelerin örgüte katıldıktan sonra çocukları ile yaptıkları konuşmalar ve/veya kamusal alana çıkmaları, çocukların örgütten ayrılmaları için itici bir güç olmuştur. Çocukların yaşadıkları ortamla ilgili rahatsızlıkları, hayalkırıklıkları, annelerinin dön çağrısı ile örgütten ayrılma kararına dönüşmüştür.

Bayramoğlu Öztürk, Z. (2024). Radikalleşme ve Terör Örgütlerinden Ayrılma Süreci: Diyarbakır Anneleri Örneği. Terörizm ve Radikalleşme Araştırmaları Dergisi, 3(2), ss. 323-358, DOI: 10.61314/traddergi.1476224